Ετικέτα: Assange

Η επόμενη μέρα για τον Julian Assange,
το Wikileaks και την παγκόσμια δημοσιογραφία.

Στις 11 Απριλίου του 2019 το Εκουαδόρ αποσύρει το άσυλο που έδωσε στις 7 Δεκεμβρίου του 2010 στον 48χρονο ιδρυτή του Wikileaks και η βρετανική αστυνομία συλλαμβάνει τον Julian Assange. Βασίστηκε σε ένα ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε από το δικαστήριο του Γουέστμινστερ τις 29 Ιουνίου 2012, επειδή ο Assange δεν είχε προσέλθει στο δικαστήριο. Η σύλληψη αυτή δημιουργεί πολλές εκκρεμότητες και ερωτηματικά για το που τελικά θα εκδοθεί ο Assange, με ποιες κατηγορίες, τι θα γίνει με το Wikileaks και τι σημαίνει η σύλληψη αυτή για την ελευθερία του λόγου στη παγκόσμια δημοσιογραφία.  Ας τα δούμε όμως ένα – ένα.

Η κυβέρνηση της Μ. Βρετανίας (μέσα σε όλο το ζόρι της με το BREXIT) πρέπει να αποφασίσει που θα εκδώσει τον Assange μιας και εις βάρος του εκκρεμούν α) από τον Νοέμβριο του 2010 το διεθνές ένταλμα σύλληψης που εξέδωσε η Σουηδία για τον Assange με την κατηγορία του βιασμού, κατηγορία που όχι μόνο αρνήθηκε το Wikileaks αλλά θεώρησε ότι είναι μια σκευωρία για να πλήξουν τον ιδρυτή του και β) κατηγορίες κατασκοπίας και για άλλα 17 αδικήματα, που του επιφυλάσσουν ποινή 175 ετών με εντάλματα σύλληψης που έχουν εκδώσει οι Η.Π.Α. ακόμα κι αν ο Assange δεν είναι πολίτης των Η.Π.Α. αλλά Αυστραλός. Η ζυγαριά για την έκδο-ση του Assange γέρνει προς τις Η.Π.Α. αφενός λόγω της πολύχρονης στενής συμμαχίας με την Μεγ. Βρετανία και αφετέρου λόγω των βαρύτατων και πολλαπλών κατηγοριών σε σχέση με αυτήν της Σουηδίας. Το Φεβρουάριο του 2020 αναμένεται να ξεκινήσει η δίκη για την έκδοσή του στις ΗΠΑ.

Εξίσου σημαντικές με τις χώρες και τα εντάλματα είναι και οι κατηγορίες. Το χακάρισμα ή η απόπειρα χακαρίσματος, η οποία είναι η βασική νομική στήριξη της δίωξης, δεν είναι δημοσιογραφική πρακτική. Θεωρητικά, λοιπόν, ο Assange δεν διώκεται γιατί δημοσιοποίησε απόρρητα έγγραφα, όσο γιατί προσπάθησε να τα υποκλέψει. Υπάρχουν και οι ηθικές ή δεοντολογικές κατηγορίες, μιας που ο ίδιος αυτοπροσδιορί-ζεται σαν δημοσιογράφος. Κατηγορίες όπως η απουσία πραγματικού ελέγχου για τα τεκμήρια, και αδυναμία στους εμπλεκόμενους να δώσουν την εκδοχή τους για όσα συμβαίνουν. Ταυτόχρονα, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος, ότι ο Assange δεν είχε προνομιακές σχέσεις ή έστω επαφές με τη ρωσική κυβέρνηση, ιδίως στις προεδρικές εκλογές του 2016. Είναι φανερό όμως ότι για τις κατηγορίες αυτές δε θα καταδικαστεί ο Assange από κάποιο ειδικό δικαστήριο αλλά καταδικάζεται καθημερινά από σημαντικό ποσοστό της παγκόσμιας κοινής γνώμης.

Σημαντικά πλήγματα δέχθηκε μαζί με τον ιδρυτή τους και το Wikileaks, όπως το γεγονός ότι πολλές από τις δημοσιεύσεις αφορούν προσωπικά δεδομένα απλών καθημερινών ανθρώπων (για παράδειγμα τα μηνύματα μεταξύ των πολιτών κατά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου). Πλήγμα είναι η έλλειψη οικονομικών πόρων μιας και το site στηρίζεται αποκλειστικά στις δωρεές των αναγνωστών του. Ένα επίσης πλήγμα, όπως διατείνονται οι επικριτές του ιστότοπου, είναι ο τρόπος διαχείρισης της πληροφορίας και το γεγονός ότι η δημοσιογραφική έρευνα πρέπει να αφεθεί στα χέρια ειδικών. Η μορφή, ο τρόπος αλλά και η χρονική συγκυρία των αποκαλύψεων χρειάζονται περισσότερο προσοχή καθώς πρόκειται για ευαίσθητα ζητήματα που μπορούν να προκαλέσουν αναστάτωση στο διεθνές σκηνικό, να δημιουργήσουν αντιπάθειες και να οδηγήσουν σε σύγκρουση τους λαούς. Δεν είναι όμως ικανά όλα τα παραπάνω να κλείσουν το Wikileaks, όπως εύχονται πολλοί. Συνεχίζει ακόμα λειτουργεί και να δημοσιοποιεί στοιχεία από διαρροές και ανώνυμες πηγές, έχοντας από τον Σεπτέμβρη του 2018 σαν αρχισυντάκτη του τον Kristinn Hrafnsson, δεξί χέρι του Assange και υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων του Wikileaks, από το 2010 έως το 2017.

Πρακτικά, ωστόσο, ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι οι λόγοι που διώκεται ο Assange δεν είναι λόγοι κάποιου δεοντολογικού κώδικα που δεν ακολουθήθηκε. Οι αποκαλύ-ψεις του WikiLeaks έδωσαν στη παγκόσμια μάζα μια πιο στέρεα εικόνα για το πώς λειτουργούν οι εξουσίες και οι κυβερνήσεις πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας. Τα εγκλήματα πολέμου, η διαφθορά, οι δολοπλοκίες και τα δίκτυα του πολιτικού και του επιχειρηματικού κατεστημένου αποκαλύ-πτονται με συγκεκριμένα στοιχεία. Οι αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας μέσω του Wikileaks έθεσαν με τον πιο επιτακτικό τρόπο το ερώτημα για το ποιοι είναι και πού βρίσκονται οι δημοσιογράφοι – ερευνητές του 21ου αιώνα.

Συμπερασματικά, όσο και αν αναγνωρίζουμε την τεράστια σημασία που έχουν οι αποκαλύψεις του WikiLeaks και την πρωτιά του σε αυτές, δεν μπορούμε ταυτόχρονα να μην αναγνωρίζουμε ότι το χτύπημα του Wikileaks στην μυστικό-τητα είναι σαν χάδι μπροστά σε αυτά που χρειάζονται να γίνουν έτσι ώστε ο κόσμος μας να αλλάξει βαθιά και ουσιαστικά.